Ceremonie pogrzebowe

Po śmierci członka rodziny na podłodze sypie się krzyż z wapna i kładzie kwiaty. Na krótką chwilę kładzie się zmarłego na podłodze, "żeby go przyjęła ziemia, sypią krzyż z wapna na podłodze, składa także kwiaty". Pod głową zmarłego kładzie się kamień, który, jak mówią, pełni rolę "poduszki. Krzyż z wapna i kwiaty usuwa się dopiero po upływie 9 dni, po zakończeniu novenario, gdy na cmentarz wnosi się drewniany krzyż. Przed pogrzebem wybiera się dziecko, które będzie spełniać rolę "ojca chrzestnego" zmarłego. Jest interesujące, że także w tym przypadku wybiera się ojca chrzestnego lub matkę chrzestną przeciwnej płci niż płeć zmarłego, aby zapewnić "równowagę". Sami mieszkańcy czasami porównują rytuał pogrzebowy ze ślubem. Zmarły będzie posiadać swojego "małżonka", który dwa razy dziennie będzie dawać mu jeść, będzie mu składać ofiarę - 7 kawałków tortilli lub tego co je cała rodzina, enchilada lub bocoles oraz 7 kropel kawy. Wtedy może zacząć jeść cała rodzina zmarłego. Po upływie 9 dni zbiera się kawałki tortilli razem z kwiatami i wapnem oraz kamieniem i zanosi na cmentarz. Wszystko co przynależy zmarłemu zostaje razem z nim. Dziecko otrzymuje koszyk z kurczakiem albo tlapatlaxtle z całego kurczaka, jeśli rodzina jest biedniejsza, z połową kurczaka. Taką samą ofiarę otrzymuje rezandero, osoba, która przez dziewięć dni prowadzi modlitwy w domu zmarłego. Dziecko otrzymuje także naczynia, których używało do "karmienia" zmarłego - jego talerz, kubek lub szklankę, łyżkę oraz świece, kwiaty i kawę lub napój. Rezandero oprócz jedzenia także otrzymuje świece i chleb. Dziecko idzie przed konduktem. Zostawia swój koszyk w domu i towarzyszy konduktowi na cmentarz.