![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | |||||
![]() | ![]() | ||||
![]() | ![]() | ![]() | |||
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
|
![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | Koronczarki | ![]() |
|
![]() |
|
![]() |
![]() |
Tworzenie ogromnego bogactwa wzorów i motywów to prawdziwe, misterne rzemiosło. W Brukseli w XIX w. pracowało 10 tyś. kobiet wytwarzających koronki. Tworzy się je z najwyższej jakości nici. W muzeum strojów i koronek można obejrzeć najpiękniejsze przykłady tego ginącego już rzemiosła.
|
![]() |
|
![]() |
![]() |
Autor: Katarzyna Kemus
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | |
![]() | ![]() | ||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |