Coraz więcej osób traktuje dziś przyrodę jako środowisko przyjazne, dające radość i ukojenie. Zaczynamy rozumieć, że współżycie z przyrodą wymaga przestrzegania niepisanego prawa, pewnych uczciwych zasad i reguł gry. Dostajemy od przyrody bezwarunkowo i w nieograniczonym bogactwie tyle cennych rzeczy. Zaczynamy to doceniać i starać się w miarę naszych możliwości odwzajemniać, gdyż coraz wyraźniej dostrzegamy odwieczne ścisłe związki jakie nas z przyrodą łączą. Szanujemy jej bioróżnorodność, unikalne zasoby i naturalne, żywe środowisko, w którym panuje równowaga ekologiczna. Widzimy też zależność naszego losu, naszej przyszłości od starannego dbania o dobro całej Ziemi, tak samo jak o dobro własne. Zaczynamy przyrodę lepiej rozumieć, odnajdując jej pierwotną bliskość. Odnajdujemy w rozproszeniu codziennego życia, w zagubieniu, tę nić uwagi, tyle razy gubioną, a pozwalającą nam czuć ten emocjonalny stan wewnętrzny pełen spokoju i pewności.

Autor: Katarzyna Kemus