W dawnych czasach ludzie byli o wiele głębiej świadomi naturalnego środowiska i tego jak ich ciała reagują na zmiany zachodzące w otoczeniu. Człowiek w pewien naturalny sposób nawiązywał relację ze środowiskiem. Miał, dającą poczucie satysfakcji, świadomość natury. Odnajdywał naturalne cykle przyrody i starał się z nimi współpracować. To dawało mu harmonię i prawidłowość wolną od lęków i napięć. Dobrze czuł przyrodę, umiał się na nią otworzyć i nawiązać z nią kontakt emocjonalny, wsłuchiwał się w nią, gdyż dzięki temu mógł przeżyć. Angażował się w coś co cenił ze względu piękno i wielkość. Ta relacja była dla człowieka ważna.

Autor: Katarzyna Kemus