Zygmund Freud, austriacki neurolog i psychiatra, a także świetny lingwista, podjął się próby opisania wpływów nieświadomości na osobowość człowieka. Pierwszy zajął się problemem rozwoju osobowości oraz pierwszy zwrócił uwagę, że doświadczenia z wczesnego dzieciństwa mają istotny wpływ na psychikę człowieka dorosłego. W swoich pracach ukazał różne, nieopisane wcześniej, aspekty natury ludzkiej jak np. omylność pamięci. Freud zgłębił również dziedzinę wiedzy polegającą na rozróżnianiu i rozpoznawaniu emocji mogących wywołać doznania lękowe.

Lekarz snów

Sam o sobie mówił, że większą część swojego życia spędził pracując nad destrukcją złudzeń. Pacjenci zgłaszali się do niego z powodu krępujących czy przerastających ich odporność zdarzeń życiowych lub kiedy pojawiały się u nich zaburzenia na tle nerwowym. Pracował według metody obserwacja, odkrycie, teoria.

Białe plamy

Freud uważał, że białe plamy w pamięci są wyraźnym dowodem tłumienia zagadnień, o których chcemy zapomnieć, spychając je poza świadome myśli. Są to odcięte, wyparte wyobrażenia, które są oddzielone od naturalnego stanu świadomości dziecięcej. To te wyparte myśli tworzą nieświadomość.
Freud zwrócił uwagę na swego rodzaju plastyczność ludzkiego umysłu. Na to, że człowiek posługuje się umiejętnością zachowania dobrego samopoczucia, uciekając przed bolesną rzeczywistością.

Autor: Katarzyna Kemus