Warunkiem zachowania stabilności psychicznej oraz zdrowia fizycznego jest pełna integracja i równoległy rozwój naszej świadomości i podświadomości. Gdy obie części naszej psyche są od siebie oderwane, powstają choroby psychiczne. W ten to sposób symbole z naszych snów są ważnymi informacjami, przekazywanymi nam przez instynkty do rozumu. Kontemplacja snów wzbogaca świadomość, ucząc nas na nowo zapomnianego języka instynktów. Sprzyja tym samym zdrowiu psychicznemu.

Osoby chore psychicznie, z którymi rozmawiamy, na zewnątrz zachowują się podobnie jak normalne. Różnicę dostrzegamy gdy zadajemy im pytania. Widzimy, że nas słuchają nie słysząc, wiedzą nie wiedząc, widzą nie widząc. Dzieje się tak ponieważ ich podświadomość, która nimi kieruje, prowokuje podobne zachowania co świadoma część umysłu. Zatem generalnie trudno jest powiedzieć czy zachowanie człowieka jest świadome czy nie. Warto dodać, że granica pomiędzy stanem choroby psychicznej a normalnym jest dość płynna. Kluczem do wyjścia z choroby jest poznanie specyficznego języka podświadomości konkretnej osoby i podążanie tym śladem aż do światła.

Gdy nasza świadomość jest pod wpływem przesądów, iluzji, niespełnionych pragnień znaczy to, że treści nieświadome silnie przenikają do świadomej części psyche, aż do momentu przerwania tamy. Gdy nieświadome treści przeleją się do świadomości człowiek zaczyna żyć życiem odległym od normalnych instynktów, natury i prawdy.