Magia
Słowo alchemia pochodzi z arabskiego "al kimiya" i oznacza chemię duchową, transcendentalną, boską chemię. Termin "al", jak w słowie Allah, oznacza istotę wyższą.
Alchemia rozwijała się równolegle w różnych zakątkach świata. Sumerowie łączyli ją z astrologią, w celu dokładnego określenia czasu wytopu metali. W Chinach powstała 4500 lat przed naszą erą. W Taoizmie poszczególne metale podporządkowane są odpowiednio yang i yin.
Wiedza alchemików była przekazywana z pokolenia na pokolenie, często w ukrytej formie, w postaci alegorii, symboli, rysunków. W symbolice alchemicznej nie ma stałych reguł. Wszystko było pozostawione wyobraźni i kreatywności jej autorów.
Alchemicy badając zagadnienia Medycyny Uniwersalnej poszukiwali "Kamienia Filozoficznego" i prowadzili badania nad uszlachetnianiem zwykłych substancji. Tak jak: Paracelse, Albert Le Grand, Raymond Lulle, Saint-Augustin, Vasile Valentin, pracowali zazwyczaj jako lekarze, filozofowie i astrolodzy.
Rycina obok podkreśla rolę planet w pracach alchemików. Centralnie położony Merkury { rtęć }, stanowiący według alchemików jeden z trzech głównych składników materii, czerpie energię z pozostałych sześciu planet: Słońca, Księżyca, Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna. Słońce i Księżyc, symbolizujące w tradycji alchemików pierwiastek męski i żeński, są na rysunku wyodrębnione. Na rycinie widoczny jest również łeb wilka, zwanego czarnym smokiem, który symbolizuje związki minerałów.
1 strona
Powrót
Napisz do nas
Szukaj
Spis treści
Góra