Człowiek jest
mikrokosmosem zbudowanym na podobieństwo
makrokosmosu i podlega prawom, które rządzą w przyrodzie.
Dominującą rolę we wszechświecie odgrywa potężna energia Chi, która jest złożona z dwóch przeciwstawnych elementów:
Yin - energia żeńska,
Yang - energia męska.
Jeżeli obie te energie harmonijnie koegzystują ze sobą w człowieku, to istnieją warunki zapewniające dobry stan zdrowia.
W ciele człowieka wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje energii Chi:
- odziedziczona po rodzicach,
- nabyta.
Odziedziczona Chi, którą gromadzimy w nerkach [shen], jest czysta i płynie gładkim strumieniem. Niestety wyczerpuje się podczas życia.
Nabytą energię Chi stale uzupełniamy z pokarmów i otoczenia - poprzez punkty akupunktury, stanowiące okna łączące człowieka z kosmosem. Nabyta energia Chi nie cechuje się tak dobrą jakością jak pierwotna odziedziczona.
Dobra praca narządu ludzkiego zależy od swobodnego przepływu energii Chi w ciele człowieka. Jesteśmy zdrowi kiedy zasób energii Chi w naszym organizmie jest wystarczający i może ona swobodnie krążyć. Objawy charakteryzujące niedobór energii Chi to: apatia, stan zniechęcenia, wzrok zgaszony, głos cichy, senność, ...
Energia Chi dociera do organów i tkanek kanałami energetycznymi o nazwie meridiany.
W medycynie chińskiej rola wewnętrznych narządów człowieka jest większa niż w medycynie zachodniej. Nerka, w medycynie chińskiej, nie służy wyłącznie do wytwarzania moczu. Dostarcza ona również energii do układu kostnego, mózgu, narządów słuchu. Ponieważ medycyna chińska stosuje całościowe, holistyczne, podejście do zjawisk, podkreślając jedność ciała umysłu i ducha rozpoznano, że dobra praca nerek wzmacnia również naszą wolę i pamięć.
SZTUKA.
---
Początki sztuki chińskiej sięgają III tysiącleci p.n.e. i wiążą się z dwoma późno neolitycznymi kulturami ceramicznymi: Yangshao (kultura ceramiki malowanej, zdobionej odciskami grzebienia, maty i geometrycznym ornamentem wstęgowym) i Longshan (kultura ceramiki czarnej).
Dynastie Shang, Zhou i Han. Z okresu najstarszej chińskiej dynastii Shang pochodzą zabytki głównie z wykopalisk w Anyang, Zhengzhou i Huixian (stolica Shangów z ok. 1300 p.n.e.). Do najcenniejszych znalezisk należą brązy (naczynia rytualne i użytkowe), których produkcja osiągnęła wówczas najwyższy poziom w historii sztuki chińskiej, zarówno technicznej, jak artystycznej, zdobione schematycznie motywami zoomorficznymi i wzorami geometrycznymi. Zachowały się nieliczne wyroby z nefrytu, rzeźba kamienna oraz fragmenty pierwszych chińskich malowideł znalezionych w grobowcach króla w Anyang. Za dynastii Zhou, po początkowej stagnacji w sztuce, następuje jej ożywienie w okresie zwanym Epoką Walczących Królestw. Brązy, inkrustowane złotem, srebrem, drogimi kamieniami, stawały się coraz bardziej dekoracyjne. Rozkwitała rzeźba w nefrycie i produkcja wyrobów z laki. Z III w. p.n.e. pochodzą pierwsze znane zabytki malarstwa na jedwabiu, znalezione w grobowcu w Changsha. Za dynastii Han nastąpił rozwój produkcji ceramiki. Z tego okresu pochodzą znalezione w grobach liczne naczynia z wypalanej w wysokiej temperaturze i glazurowanej gliny przedstawiające sceny z życia codziennego, figurki ludzi, koni, modele domów, których wczesne konstrukcje nie zachowały się z powodu nietrwałości materiału (drewno).
1 strona
Powrót
Napisz do nas
Szukaj
Spis treści
Harmonia i jedność
Góra