Teatro Due Mondi to niezależna grupa teatralna działająca w Faenza we Włoszech. Od niemal 30 lat artyści zespołu wraz z liderem - Alberto Grilli tworzą teatr uliczny i teatr poszukujący. W swoich teatralnych działaniach łączą współczesne formy wyrazu z tradycją (szczególnie: włoską muzyką). Tworzą przedstawienia zaangażowane społecznie i nierzadko, za ich sprawą, we współpracy z ważnymi instytucjami publicznymi, inicjują się działania polityczne. Występują dla różnych grup widzów, stawiając sobie za cel nawiązanie z nimi dialogu, a nie tylko dostarczenie im prostego w odbiorze dobra konsumpcyjnego. Jest dla nich istotne, by być tam, gdzie można odkryć nowe znaczenia i spotkać publiczność, która zazwyczaj nie bywa w teatrze. Pracują w teatrach, ale do realizacji swoich celów potrzebują też ulic, placów i innych trudno dostępnych miejsc, gdzie zainscenizowanie spotkania z widzem jest nierzadko wielkim wyzwaniem. W zbudowanym przez siebie Casa del Teatro (Dom Teatru) artyści organizują ambitne projekty teatralne przy których współpracują z innymi zespołami z miasta i regionu.

Teatr występował ze swoimi ulicznymi spektaklami w całej Europie (m.in. Niemcy, Francja, Holandia, Norwegia, Belgia, Irlandia, Polska) oraz w Ameryce Południowej. Brał udział w projektach wymiany teatralnej z Europą Wschodnią, gdzie prowadził warsztaty z dziećmi (w Serbii i Albanii). Obecnie w repertuarze grupy znajduje się pięć spektakli: trzy uliczne (Fiesta, Oriente i Ay l’amor!), jedno przedstawienie dla dzieci (Folwark zwierzęcy – adaptacja powieści George Orwella) oraz spektakl dla młodzieży i dorosłych (Święta Joanna szlachtuzów Bertolta Brechta).

Międzynarodowy Festiwal Sztuka Ulicy

Międzynarodowy Festiwal Sztuka Ulicy, zorganizowany po raz pierwszy w 1993 roku, jest wydarzeniem, które na stałe wpisało się w letni kalendarz kulturalny stolicy.

Idea i formuła festiwalu w ostatnich latach ewoluuje wraz ze zmianą funkcji miasta i przestrzeni urbanistycznej w naszym życiu. W pierwszych edycjach impreza była festiwalem teatru plenerowego, niekoniecznie ulicznego. W takim traktowaniu tematu było także dużo buntu wobec kultury oficjalnej i ograniczeń jakie oficjalny nurt ze sobą niesie. Przemiany społeczne i ustrojowe jakie dokonały się w Polsce w latach 90. spowodowały ogromną zmianę w obrazie naszych miast. Nie mamy tu na myśli jedynie mnóstwa nowych i nowoczesnych budynków - transformacji uległa sama funkcja przestrzeni miejskiej, a życie miasta ogromnemu przyśpieszeniu. Setki nowo powstających restauracji, pubów, kawiarni, galerii handlowych, metro z całą jego infrastrukturą, wszystko to sprawiło, iż znaczna część życia przeniosła się na ulice.

Kolejne edycje festiwalu uświadamiały organizatorom, że przestrzeń miejska może stać się naturalnym środowiskiem dla zdarzeń artystycznych, ważnym elementem ich oprawy plastycznej, a takie elementy przestrzeni miejskiej jak przystanek, płyta chodnikowa, wejście do tunelu metra zaczynają spełniać inną niż tylko użytkową funkcję - nabierają znaczeń właściwych sztukom wizualnym. Niepostrzeżenie to właśnie miasto, a nie jakiś gatunek sztuki, stało się głównym bohaterem festiwalu.

Autor: Krzysztof Drupka