Bogactwo jest bagażem cnoty. Z wielkich bogactw nie ma rzeczywistej korzyści poza tą, że można je rozdać.

Kto dąży do sławy drogą cnoty, dąży tylko do tego co mu się należy.

Występek wznieca wojnę, ale tylko cnota walczy. Gdyby nie było cnoty mielibyśmy spokój na zawsze.

Wielka korzyść cnoty objawia się w tym, że szczęście niezasłużone bywa niemal bezużyteczne.

Najdotkliwiej bywamy karani za nasze cnoty.

Pożyteczność cnoty tak jest widoczna, że ją ludzie źli wykonują dla interesu.

To, co uważamy za cnoty, jest często tylko zbiorem różnych postępków i interesów, które los albo nasza zręczność umiały zespolić. I nie zawsze dzielność i czystość są przyczyną, że dany mężczyzna jest dzielny a kobieta czysta.

Skromność :: Cnota jest jak kosztowny kamień, który najlepiej wygląda w prostej oprawie.

Skromność :: Kto nie za wiele mniema o sobie, jest kimś więcej, niż przypuszcza.

Cnotą co odpowiada pomyślności jest umiarkowanie. Cnotą co odpowiada przeciwnościom jest męstwo.

Poufałość jest oznaką ducha.

Skrzętność więcej daje powodzenia niż mądrość.

Jeśli pośród ludzi panuje ład i porządek, jest to dowodem, że rozum i cnota są u nich najsilniejsze.

Cierpliwość jest sztuką żywienia nadziei.

Cnota, która jest dziełem natury a nie filozofów, polega przede wszystkim na dobroci i zdrowiu duszy.

Niepohamowanie powiększa cnoty i wszystkie występki.

Żywe odczucie stanu rzeczy i umiejętność jego wyrażania oto co czyni poetą.

Pracuj tylko, radość przyjdzie sama.

Cztery cnoty główne: Rzetelności wobec siebie jako też wszelkiej innej życzliwej nam istoty; waleczności wobec nieprzyjaciela; wspaniałomyślności wobec zwyciężonego; grzeczności - zawsze: oto, czego wymagają od nas cztery cnoty główne.

Dobra wola :: Wszelkie odrzucanie i negowanie wskazuje na brak płodności. W gruncie rzeczy jeślibyśmy byli dobrą rolą uprawną, niczego nie pozostawilibyśmy bez zużytkowania i w każdej rzeczy, wypadku lub człowieku widzielibyśmy pożądany nawóz, deszcz lub promienie słoneczne.

Przyjaźń i małżeństwo :: Najlepszy przyjaciel dostanie prawdopodobnie najlepszą małżonkę, ponieważ dobre małżeństwo opiera się na talencie do przyjaźni.

Zadowolenie chroni nawet przed zaziębieniem. Przeziębiła się kiedy kobieta, która wie, że jest ładnie ubrana? Przyjmuję wypadek, że jest ledwo ubrana.

Wesołość jest matką wszystkich dowcipów.

Do ugotowania kury nie wiele potrzeba rozumu. Spotykamy jednak ludzi, którzy całe swoje życie złymi będą kucharzami. Tak niezbędne jest we wszystkich zawodach, szczególnie od rozumu niezależne, powołanie.

Przenikliwość :: Największym błędem przenikliwości jest nie to, że nie idzie do końca ale, że go mija.

Przenikliwość ma coś z jasnowidztwa, co bardziej głaszcze nasza próżność niż wszystkie inne przymioty ducha.

Wdzięk :: Wdzięk jest tym dla ciała co zdrowy rozum dla ducha.

Uczciwa kobieta :: Większość uczciwych kobiet to ukryte skarby, które są bezpieczne jedynie dlatego, że ich nikt nie szuka.

Uczciwa kobieta :: Mało jest uczciwych kobiet, które by nie były zmęczone swym rzemiosłem.

Wytrwałość :: Mało jest rzeczy z gruntu niemożliwych. Bardziej nam zbywa wytrwałości niż środków.

Prawdziwie godny człowiek to ten, który się w nic nie stroi.

Prawdziwie godny człowiek to ten, który się godzi być zawsze na oczach godnych ludzi.

Człowiek wybiera sobie spokój tylko dlatego aby się uwolnić od przymusu i pracy, a jednak używać może tylko działając, i kocha tylko czyn.

Człowiekowi czynu zależy na tym, aby postępować słusznie. Czy słuszność zwycięży, to już nie jego sprawa.

Celem naszego samowychowania jest kształcić takie nawyki, potęgować takie uczucia i obcować z takimi myślami, które później staną się silnie działającymi pobudkami naszych czynów.

Czyn nawet najświetniejszy nie zasługuje na miano wielkiego, jeśli nie jest wynikiem wielkiego zamiaru.

Trzeba być powolnym w rozważaniach, lecz szybkim w działaniu - Napoleon I Bonaparte

To największa cnota.

Wrodzoną dobroć, która chełpi się swą tkliwością, zdolna jest nieraz zdławić najmniejsza własna korzyść.

Wystarczy dobrze sądzić, aby dobrze czynić.

Wystarczy dobrych form nie lekceważyć. Ciężką czynią sakiewkę łatwe zyski.

Cnoty gubią się w interesie jak rzeki w morzu.

Miano cnoty służy interesowi równie skutecznie jak przywary.

Interes przemawia wszystkimi językami i odgrywa wszystkie role, nawet rolę bezinteresowności.

Interes zaślepia jednych a oświeca drugich. Interes, który winią o wszystkie nasze zbrodnie, zasługuje często aby go chwalić za nasze dobre uczynki.

Handel jest szkołą oszukaństwa.

Czym należy mierzyć mądrość. Przyrost mądrości daje się dokładnie mierzyć ubywaniem żółci.

Radujmy się tym co proste i ciche, naturalne i oczywiste.

Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn - Francis Bacon

Niepodobna kochać i być mądrym. Miłość jest dzieckiem szaleństwa. Należy trzymać ją w ryzach i oddzielać całkowicie od swoich poważnych spraw życiowych.

Nieco obłąkania jest zawsze w miłości, lecz i w obłąkaniu jest nieco rozsądku.

Wszyscy poddani piękności nie znają swej władczyni.

Godny człowiek może się kochać jak wariat ale nie jak głupiec.

Ta sama siła duszy, która każe się opierać miłości, czyni ją także gwałtowną i trwałą. Ludzie słabi wciąż kołysani namiętnościami rzadko mają je naprawdę w sobie.

Miłość potrafi przerzucić tysiące snów ponad szarym niebem faktów i użyczyć romantycznych blasków nawet kupie łajna. Erich Maria Remarque.

Na niewiele się przyda umysł żywy, jeśli brak mu innych przymiotów. Doskonałość wahadła nie polega na tym, że porusza się prędko, lecz że porusza się według przypisanej miary.

I swoich myśli nie można dokładnie oddać w słowach.

Myśli są cieniami naszych uczuć - zawsze ciemniejsze, prostsze od nich.

Myśliciel :: Jest myślicielem, to znaczy umie rzeczy brać prościej niż są.

Jeśli myśl jest za słaba by móc ją prosto wyrazić, to znak by ją odrzucić.

Myśli o śmierci nas zwodzą, ponieważ każą zapomnieć o życiu.

Jasność jest ozdobą myśli głębokich.

W naszych myślach zawarta jest nasza ostateczna wolność.

Umysł nie jest naczyniem, które należy napełniać, lecz ogniem, który należy rozniecać - Plutarch

Patrz PASJA

Nie ma żadnych sprzeczności w naturze.

Piękność: owa wdzięczna szlachetna harmonia wszystkiego, co się podoba bezpośrednio i nie wymaga roztrząsania i namysłu.

Dzieło mające pozostawić wrażenie zdrowia, powinno być wykonane nakładem najwyżej trzech czwartych siły swego stwórcy. Jeżeli autor posunie się do ostatecznych granic, dzieło podnieca widza i wywołuje w nim niepokój przez swoje napięcie. Wszystkie rzeczy dobre mają w sobie coś niedbałego i leża jak krowy na łące.

Zdaje się, że natura zakreśliła każdemu człowiekowi od urodzenia granice cnót i występków.

Każdy człowiek ma trzy charaktery: ten który ma, który pokazuje i ten który sądzi, że posiada.

Stosuj wszelkie sposoby by nabierać dobre nawyki.

Żywość ducha i zręczność stworzyły pierwsze bogactwo. Nierówność stosunków powstała z nierówności umysłów i niejednakowej odwagi.

Fałsz to jakoby równość była prawem natury. Natura nie stworzyła nic równego. Najwyższym jej prawem jest uległość i zawisłość.

Ponieważ natura nie zrównała ludzi pod względem ich wartości, nie może też, ani nie powinna, tak się przynajmniej zdaje, zrównać ich pod względem losu.

Odwaga łatwiej boryka się z nieszczęściem niż rozum.

Z przypuszczeniami, na które się ważymy, rzecz się ma podobnie jak z figurami, które posuwamy na szachownicy: mogą zostać pobite, ale zaczęły grę być może zwycięską.

Odważyć się może na wszystko kto wszystko znosić może.

Odwaga jest światłem w niedoli.

Czy odważny człowiek mógłby zaakceptować bogactwo, spokój umysłu lub umiarkowanie, jeśli miałby im poświęcić żywotność swoich uczuć i obniżyć poziom swojego geniuszu.

Namiętnościom zawdzięczamy, być może, największe przymioty umysłu.

Cisza i zastanowienie się wyczerpują namiętności, tak jak praca zjada człowieka.

Namiętności są to jedyni mówcy, którzy przekonują zawsze. Są one niby wrodzoną sztuką, której prawidła są niezawodne.

Z pewnością jest to niebem na ziemi, gdy umysł człowieka poruszany jest miłością bliźniego, ma ufność w Opaczność i obraca się około biegunów prawdy.

Potrzeba wielkiej siły ducha i serca, aby lubić szczerość, nawet wówczas gdy nas rani. Mało jest ludzi posiadających moc znoszenia i mówienia prawdy.

Kłamcą jest ten kto nie umie oszukiwać. Pochlebcą zaś ten, kto na ogół wywodzi w pole samych tylko głupców. Tylko umiejący zręcznie posługiwać się prawdą i znający prawdy tej wymowę, pochwalić się może prawdziwą zręcznością.

Człowiek na serio pragnący złud może ich mieć ponad życzenie.

Jasność jest ozdobą myśli głębokich, zawiłość jest królestwem błędu. Nie ma chyba błędów, które wyrażone jasno, nie rozwiałyby się same przez się.

O wiele łatwiej dostrzec błąd niż odkryć prawdę. Fałsz znajduje się na powierzchni, toteż nietrudno się z nim uporać. Prawda kryje się w głębi, więc nie każdego stać na jej szukanie.

Prawda jest w sprzeczności z naszą naturą, fałsz nie - i to z bardzo prostego powodu: prawda żąda, abyśmy uznali swoje ograniczenie, fałsz schlebia nam, że jesteśmy w ten czy inny sposób nieograniczeni.

Nie ma nic większego niż prawda i nawet najmniejsza prawda jest wielka.

Mądrość jest tylko w prawdzie.

Bywają prawdy, które najlepiej przyswajają sobie mierne głowy, gdyż są dla nich najodpowiedniejsze, bywają prawdy co tylko dla miernych duchów posiadają urok i ponętę.

Być głębokim i zdawać się głębokim. Kto wie, że jest głębokim, stara się o jasność. Kto chce tłumowi zdawać się głębokim, stara się o ciemność. Bo tłum uważa za głębokie wszystko, czego dna zobaczyć nie może. Jest tak trwożliwy i tak niechętnie wchodzi do wody.

Przekonania są bardziej niebezpiecznymi wrogami prawdy niż kłamstwa.

Prawda jest słońcem ducha.

Jeżeli się pogardza prawdą, nie ona na tym traci.

Jest wielka różnica pomiędzy szaleństwem a robieniem głupstw. Przeciętny człowiek może nie szaleć, ale na pewno zrobi dużą ilości głupstw.

Przeciętne dusze nie czują skrajnego dobra i zła.

Są głupcy, którzy znają swoją głupotę i zręcznie się nią posługują.

Nie ma dokuczliwszych głupców niż inteligentni głupcy.

Dobrych rzeczy, jakie związane są z pomyślnością, należy sobie życzyć. Natomiast dobre rzeczy jakie związane są z przeciwnościami należy podziwiać. Prawdziwą wielkością jest mieć w sobie wątłość i kruchość człowieka i niezłomność bożą.

Powodzenie w czymkolwiek łatwo osiągnięte najmniej jest trwałe. Z trudem zdobywane owoce mądrości dojrzewają późno.

W błędzie jesteśmy, mniemając, że te lub owe wady mogą wszystką wykluczyć cnotę, albo skojarzenie dobra i zła uważamy za coś potwornego i zagadkowego. Tylko brakowi przenikliwości zawdzięczamy zajmowanie się takimi drobiazgami.

Im bardziej ktoś pozwala sobie, tym mniej pozwalają mu inni. W rzeczach najdrobniejszych i najcodzienniejszych być nieukiem i nie posiadać bystrego oka - oto co czyni ziemię dla tak wielu "padołem płaczu".

Trzy czwarte życia trawimy na chceniu bez uczynku i na uczynkach bez chcenia.

Nadmierna oszczędność więcej rodzi niemądrych, niż rozrzutność. Rozrzutność poniża tych, którym nie dodała blasku.

Ludzie próżni nie mogą być roztropni ponieważ brak im siły milczenia.

Mniej potrzeba zabiegów by być roztropnym, niż aby się nim wydawać.

Cała korzyść w obsadzaniu pewnymi ludźmi wielkich stanowisk polega na dowiedzeniu się czy są roztropni czy nie.

Nie należy ośmieszać poglądów cieszących się powszechnym szacunkiem. W ten sposób bowiem ranimy ich zwolenników, nie przekonując ich bynajmniej.

Rozsądek nas częściej zwodzi od natury.

Rozsądek nie zna się na potrzebach serca.

Człowiek kierujący się tylko rozsądkiem myli się najczęściej.

W dobrym towarzystwie nie należy zawsze i jedynie mieć słuszność, jak chce tego logika. Stąd mała dawka nierozumu we wszelkim francuskim esprit.

Nieco zdrowego rozsądku niweczy zbyt wiele sprytu.

Można być niekiedy głupcem mając inteligencję, ale nigdy mając zdrowy rozum.

Przeciętny umysł i lenistwo robią więcej filozofów niż refleksja.

Człowiek rozumny wie dużo.

Gdy nie wiesz do jakiego portu płyniesz, żaden wiatr nie jest dobry. Seneka

Gdy nie można zawrócić, trzeba iść naprzód - Marco Polo

Samotność jest tym dla ducha czym dieta dla ciała.

Samotności boi się tylko ten, kto nie ma nic prócz ciała.

Wielkie myśli pochodzą z serca.

Umysł jest okiem duszy, a nie jej siłą. Siła jej spoczywa w sercu tzn. w namiętnościach.

Zadaniem serca jest określać stopień naszych interesów, zadaniem rozumu sprawy te przeprowadzać.

Łatwo oszukasz i najchytrzejszych, jeżeli im zlecisz coś, co przekracza granice ich rozumu a zajmuje ich serce.

Nie ma niczego na świecie, czego by ludziom nie wmówiła obawa lub nadzieja.

Że inny cierpi, tego trzeba się uczyć. I nigdy nie można nauczyć się w sposób niezawodny.

Przekonaniu rozumu nie zawsze towarzyszy przekonanie serca.

Jeżeli namiętność udziela nam czasem zuchwalszych rad niż rozsądek to dlatego, że daje nam więcej sił do ich wykonania.

Nadzieje najśmieszniejsze i najzuchwalsze były niejednokrotnie źródłem nadzwyczajnych powodzeń.

Ze szkoły zapaśniczej życia :: Co mnie nie zabija, to mnie wzmacnia.

Siła i słabość ducha to złe nazwy. W istocie są one jedynie dobrym lub złym stanem narządów ciała.

Nie jest przywarą u mężczyzn czuć swoją siłę.

Ten, kto zna innych ludzi posiada tylko wiedzę. Ten, kto zna siebie samego jest człowiekiem oświeconym. Ten, kto zwycięża innych ludzi jest tylko silny. Ten, kto zwycięstwa nad sobą samym odnosi, jest człowiekiem potężnym.

Rozum i swoboda ze słabością pogodzić się nie dają.

Słaby wątpi przed decyzją, silny po niej.

Czelność słabych jest śmiałością silnych. Tak siła chorych jest szaleństwem, a siła zdrowych żywotnością.

Ze słabości i obawy, aby nimi nie gardzono, zatajają ludzie swoje najdroższe, najtrwalsze, a nieraz i najcnotliwsze skłonności.

Tajemnica, którą pokrywamy nasze plany, bywa niejednokrotnie dowodem większej słabości a niżeli niedyskrecja, często też większą nam wyrządza krzywdę.

Czuć się upokorzonym swoimi brakami, więcej jest w tym słabości niż rozumu. Co więcej, w tym właśnie leży źródło wszelkiej słabości.

Nienawiść słabych mniej jest niebezpieczna od ich przyjaźni.

Nikt nie jest słaby z własnego wyboru.

Jest wyraźnym sygnałem słabości, gdy ktoś stale chlubi się umiarkowaniem.

Nadmiar lub brak sekretów w naszych sprawach są oznaką słabej duszy.

Siła i słabość naszej wiary zależy bardziej od naszej odwagi niż jasności umysłu. Ci co sobie drwią z przepowiedni nie są rozsądniejsi od tych co w nie wierzą.

Słabi chcą czasem by ich uważano za sprytnych. Sprytni natomiast zawsze chcą uchodzić za dobrych.

Są słabości, jeśli można tak powiedzieć, nieodłącznie związane z naszą naturą.

Ludzie słabi nie mogą być szczerzy.

Pierwszy rezultat przystosowania do innych: stajemy się nudni.

Ludzie mądrzy umieją ze studiów korzystać.

Nie ma w człowieku zahamowań i koła jego umysłu toczą się równo z kołami jego fortuny. Mieć coś z szaleńca i nie dużo z człowieka prawego.

Szczęście człowieka: ciągle dążąc wzwyż zmagać się z codzienną pracą, zachowując jasność myśli i rozwagę.

Znajdzie się więcej szczęścia, niż go mętne oczy widzą jeżeli tylko rachuje się sumienie i nie zapomina o żadnej z owych pogodnych chwil, w które obfituje każdy dzień, nawet w najsmutniejszym życiu ludzkim.

Uczciwość przeszkadzająca w dojściu do celu umysłom miernym, staje się w rękach ludzi zręcznych nowym środkiem powodzenia.

Kłócić się nie należy, ale jest obowiązkiem jasno określić przeciwstawny punkt widzenia.

Mieć sławę i opinię człowieka otwartego, być z reguły dyskretnym, obłudą posługiwać się z umiarem i umieć udawać jak już nie ma innego sposobu.

W gruncie rzeczy każdy słyszy tylko to, co zdolny jest pojąć.

Wszelkie zrozumienie zaczyna się od podziwu.

Chcąc wielkie dokonać rzeczy, należy tak żyć jakbyśmy nigdy nie mieli umierać.

Tam gdzie jest wielkość, odczuwamy ją wbrew naszej woli. Zwalczano sławę zdobywców, ludom przynosiła ona zawsze cierpienie, a przecież miały zawsze respekt dla niej.

Wymowa więcej znaczy od wiedzy.

Ludzie obrażają się nie o sens, lecz o intonację, intonacja bowiem ujawnia inny sens, ukryty i najważniejszy.

Nie ma rzeczy pożyteczniejszej nad dobre imię, a nic tak pewnie dobrego nie przysparza imienia jak zasługa.

Im mniej pragniemy zdobywać szczęście w drodze zasługi, tym więcej trzeba na to zużyć trudu.

Świat nagradza częściej pozór zasługi niż zasługę samą.

Osoby mściwe żyją snem czarownic, które, jak szkodzą innym tak też kończą marnie.

Złośliwość zastępuje rozum.

Gracze idą przed znakomitościami umysłu, ponieważ mają zaszczyt reprezentować ludzi bogatych.

W sztuce i nauce, podobnie jak w działaniu praktycznym, wszystko zależy od tego, żeby przedmiot ująć dokładnie i traktować zgodnie z jego naturą.

Rzadko kiedy licz na szacunek i zaufanie człowieka, który wkraczając w twoje sprawy, nie mówi ci natychmiast o swoich.

Można panować siłą, ale nigdy tylko samą zręcznością.

Człowiek obdarzony tylko samą zręcznością naczelnego miejsca nigdy nie zajmie.

Lis z lisów :: Prawdziwy lis nazywa kwaśnymi nie tylko te winogrona, których nie może dosięgnąć, lecz i te, które dosięgnął i które innemu sprzątnął sprzed nosa.

Zręczny nie odpycha nikogo.

Stworzony do posłuchu słucha nawet na tronie.

Nie ma tak nieszczęśliwych wypadków, z których zręczny człowiek nie wyciągnąłby jakiejś korzyści, ani też tak szczęśliwych, których nieopatrzny nie umiałby obrócić na swa szkodę.

W naturze ludzkiej jest więcej szaleństwa niż mądrości. Zuchwała śmiałość przykuwa uwagę. Ludzie zuchwali wielokrotnie czynią cud Mahometa. Jest ślepa w działaniu i śmieszna dla ludzi rozumnych i prostych.

Okazja z tyłu jest łysa. Z pewnością nie ma większej mądrości, niż dobrze wyznaczyć czas, w którym się prowadzi jakieś przedsięwzięcie. Najpierw obserwować i badać później szybko wykonywać działanie. Zachowanie tajemnicy zamysłu i szybkość jego wykonania.

Urodzony zwycięzca dobrze zna cenę czasu.

Krótkotrwałość życia nie wyperswaduje nam jego rozkoszy, ani nie pocieszy nas z powodu jego utrapień.

Kto widział maski na balu, jak nie znając się przyjaźnie ze sobą tańczą i trzymają się za ręce, aby za chwilę się puścić i nigdy już się nie widzieć i nie żałować tego, ten może wytworzyć sobie obraz świata.

Ludzie nie rozumieją się wzajemnie. Mniej jest błaznów niż się zdaje.

Ciągle się mówi, że życie jest krótkie, człowiek wszakże, jeżeli je dobrze wykorzysta, może zdziałać wiele.

Tysiąc milowa podróż rozpoczyna się od pierwszego kroku.

Sukces ma rodziców, tylko klęska jest zawsze sierotą.

Są trzy rodzaje wrogów: wróg, wróg przyjaciela i przyjaciel wroga.

Jak każde dzieło sztuki, życie wymaga by o nim myślano - Albert Camus