Zatoka (Boka) Kotorska zajmuje 655 km. kw. To największa adriatycka zatoka. Na pożółkłych mapach starzy kartografowie włoscy oznaczali ją Boccha di Cattaro. Ludność Boki Kotorskiej od najdawniejszych czasów zajmowała się żeglugą i handlem. Już w IX w. jej mieszkańcy, tak zwani Bokeljanie mieli flotę - mornaricę, która należała do najlepszych na Adriatyku. Statki bokeljskie często brały udział w bitwach morskich, a także odbywały dalekie wyprawy handlowe. W XVII i XVIII w. potęga Boki osiągnęła szczyt. O zgromadzonych bogactwach świadczą przetrwałe do dziś budowle i miasta.

Ze względu na piękno i różnorodność ukształtowania terenu, zatoka zaliczana jest do najbardziej interesujących bogactw naturalnych w basenie Morza Śródziemnego. Morze wdarło się w głąb masywu górskiego tworząc czarującą zatokę, która posiada cechy typowe dla norweskich fiordów. Brzegi zatoki są porosłe bujną roślinnością śródziemnomorską. Nad brzegami liczne miasteczka z licznymi zabytkami z epoki Ilirów, Greków i Rzymian, z okresu Renesansu i Baroku.

Autor: Katarzyna Kemus