W starożytności obecne południowe ziemie bułgarskie zwano Tracją, a okolice położone nieco na północ Rzymianie określali jako Dację. Tereny te stanowiły peryferyjną prowincję świata antycznego.

Trakowie - plemiona pochodzenia indoeuropejskiego, już na początku pierwszego tysiąclecia p.n.e. zasiedliły większa część Półwyspu Bałkańskiego. Nauka nie wypowiedziała się ostatecznie na temat, skąd i kiedy przybyli tu Trakowie. W Iliadzie jest często mowa o Trakach, przede wszystkim jako o wojownikach, hodowcach koni i rolnikach, mających warowne miasta. Na wielu stronach tego eposu mówi się o wysokiej kulturze artystycznej starożytnych Traków.

Religia Traków miała wiele cech wspólnych z religią starożytnych Greków; podstawą jest mitologia, w której występują zantropomorfizowane wyobrażenia pojęć - płodności, wojny, miłości, ognia. W sztuce trackiej można odnaleźć wpływy sztuki kreteńsko - mykeńskiej i perskiej.

Sztuka tracka w dużym stopniu przypomina też dzieła sztuki Scytyjskiej. Dwa - trzy tysiące lat temu Scytowie zamieszkiwali stepy nad morzami Czarnym, Azowskim i Kaspijskim, jak również duże obszary w południowej Syberii. Dla Scytów zwierzęta i ptaki uosabiały bóstwa. Nierzadko przedstawiane są w sztuce jako wyobrażenie fantastycznych zwierzoptaków.

Autor: Katarzyna Kemus