Popularnym symbolem w ikonografii wikingów (symbol ten jest obecny w sztuce wielu innych kultur) jest wąż połykający własny ogon. Symbol ten przedstawia cykl czasu i przypomina, że wszystko powraca do swojego początku.

W pieśniach Eddy ten motyw powtarza się kilkakrotnie np. w opowieściach o wielkim Wężu Świata, którego schwytał Thor, łowiąc ryby. Ból utrzymania tego ciężaru, wywołał w końcu jego gniew.

"Thor wytężył całą swoją siłę, aż stopy przebiły dno łodzi i stanął na dnie morza! Ciągnął dopóty, dopóki łeb Węża Świata nie znalazł się na wysokości jego głowy; spoglądali wówczas na siebie groźnie. Lecz olbrzym Hymir był tak przerażony, że przeciął linę. Kiedy Wąż Świata uciekał, Thor rzucił za nim swój młot; niektórzy powiadają, że rozbił głowę Węża Świata."

Autor: Katarzyna Kemus