![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | |||||
![]() | ![]() | ||||
![]() | ![]() | ![]() | |||
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
|
![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | Kara Tepe | ![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
Wzory turkmeńskiego tkactwa dywanowego wciąż jeszcze zachowują podobieństwo do ornamentów w Kara Tepe (III-II wiek p.n.e.). Kara Tepe to rozwinięta kultura żyznych dolin, które zieleniły się przed sześcioma tysiącami lat, na miejscu obecnej pustyni Kara Kum.
Autor: Katarzyna Kemus
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | |
![]() | ![]() | ||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |