Na Mierzei Łebskiej, czyli wąskim pasie wydmowym oddzielającym jezioro Łebsko od brzegu Bałtyku, znajdują się ruchome wydmy. Są one unikatowe w Polsce i największe w Europie Środkowej. Ruchome wydmy są charakterystyczną częścią krajobrazu Słowińskiego Parku Narodowego.
# Słowiński Park Narodowy | | | |
|
|
|
Słowiński Park Narodowy zajmujący powierzchnię ponad 18 tyś. hektarów rozciąga się od miejscowości Rowy do krańca jeziora Łebsko koło Łeby, wzdłuż brzegu Bałtyku. Park został utworzony w 1967 r. W 1979 r. został uznany przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery i tym samym zaliczony do światowej sieci rezerwatów przyrody.
Tutejsze wzgórza wydmowe dochodzą do wysokości kilkudziesięciu metrów i tworzą, unikalny w tej części Europy, prawdziwie pustynny krajobraz nazywany "polską Saharą". Najwyższą wydmą jest góra Łącka - 42 m. n.p.m. W okresie międzywojennym tereny Mierzei Łebskiej wykorzystywano jako poligon dla wojsk szykujących inwazje na północną Afrykę.
Wędrujące wydmy to duże przestrzenie pokryte lotnymi piaskami. Pod wpływem wiatrów wydmy posuwają się o kilka metrów rocznie, zasypując wszystko co napotkają. Napierające wiatry, tworząc zamieć piaskową, przesuwają wydmy tak, że mogą nawet przykryć wysokie partie lasu.
~:~