Słowiński Park Narodowy z ruchomymi wydmami, uschniętymi borami sosnowymi, szczątkami zasypanych drzew i oryginalną szatą roślinną, położony jest po zachodniej stronie Łeby. Wędrujące wydmy, znajdujące się na terenie Słowińskiego Parku Narodowego, stanowią również główną atrakcję Łeby. Wejście do Parku jest od Rąbki albo plażą.
Już w 1282 r. wzmiankowano o osadzie rybackiej na tych terenach. Prawa miejskie miejscowość przy ujściu Łeby do Bałtyku uzyskała w 1357 r., będąc w granicach państwa zakonnego. Ówczesne miasto, dziś nazywane Starą Łebą, leżało po zachodniej stronie dzisiejszej Łeby, około 1,5 km na zachód od obecnych granic miasta. W XVI wieku ruchome wydmy oraz powtarzające się powodzie zniszczyły Starą Łebą. Obecnie w tym miejscu można oglądać odkopane ruiny gotyckiego kościoła. W latach 1558-70 miasto przeniesiono na wschód, na drugi brzeg Łeby, w swoje obecne miejsce.
~:~