Kiedyś na miejscu obecnego miasta Lębork, przy głównym szlaku pomorskim, była stara osada słowiańska. Istnieją hipotezy, że we wczesnym średniowieczu istniała tu przedlokacyjna osada książąt Pomorza Gdańskiego o nazwie Lewino, będąca zaczątkiem miasta. W 1285, opierając się na informacji kronikarza zachodniopomorskiego Restorfa, osada otrzymała prawa miejskie, nadane przez księcia gdańskiego Mściwoja II. Jednak lepiej udokumentowany historycznie jest akt lokacji miasta na prawie chełmińskim z 1341 r., na mocy którego Lębork otrzymał prawa miejskie z rąk Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego, Ditricha von Altenburga.

Od najazdu rycerzy Zakonu Krzyżackiego (Krzyżaków) na Pomorze Gdańskie w 1308 roku aż do 1466 r. Lębork, podobnie jak Łeba, znajdował się pod władaniem Zakonu. W tym czasie Lębork otoczono murami obronnymi i wybudowano w nim zamek.

Zamek krzyżacki został wybudowany w latach 1341-1363. W roku 1408 zamek odwiedził Urlich von Jungingen, Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego. Zamek był niegdyś siedzibą wójta zakonnego, później rezydenta książąt pomorskich. Obecnie mieści się w nim siedziba Sądu Rejonowego.
1 lipca 1945 przemianowano Lauenburg na Lębork.

# Fragmenty murów obronnych

Lębork jest miastem od XIV w. i zachował pewne zabytki architektoniczne z tego okresu. Warto zobaczyć pozostałe po krzyżackim panowaniu (z XIV w.) pozostałości murów obronnych. Zbudowane z cegły, na cokole z kamienia polnego, obronne mury miały 6-10 m. wysokości. Wraz z 32 basztami oraz półbasztami stanowiły integralną część systemu obronnego miasta, liczącego 1200 m długości. Północno-wschodnia Baszta Bluszczowa to jedyna baszta, która się zachowała, druga jest zrekonstruowana.

Z XIV w. pochodzi także, wkomponowany w system murów okalających miasto, gotycki kościół Św. Jakuba na ul. Franciszkańskiej z zabytkowym ołtarzem w stylu barokowym z 1766 r.

# Lęborskie budynki i park

Neogotycki gmach Ratusza miejskiego został zbudowany z cegły licówki w 1900 roku w miejscu starego zburzonego w 1874. Jego ozdobą są witraże z herbami miejscowej szlachty.
Naprzeciw ratusza znajduje się zbudowany z surowej cegły neogotycki budynek poczty z 1905 roku.
Miejska Biblioteka Publiczna mieści się w dawnej, wybudowanej w 1918 r. kamienicy Johannesa Caspra, jednego z najbogatszych przedwojennych lęborczan, właściciela miejscowej Fabryki Spirytusu.
Monumentalny trójskrzydłowy budynek na ul. Dygasińskiego zbudowany w latach 1926-29, wg projektu architektów Mohra i Weidera z Berlina, w którym mieści się Liceum Ogólnokształcące, to rzadki przypadek realizacji stylu ekspresjonistycznego w architekturze. Budynek był siedzibą Żeńskiego Liceum, Wyższej Szkoły Kształcenia Nauczycieli, a także szpitala wojskowego.

# Park Chrobrego

Lęborski Park im. Chrobrego został założony na początku XX wieku i był w tym czasie największym na Pomorzu. Znajduje się tu czołg - pomnik z okresu II wojny światowej oraz położone na jednej z polan kamienne kręgi. Tutejsze kamienne kręgi powstały w miejscu o dużym działaniu pola elektromagnetycznego, co zostało potwierdzone przez Stowarzyszenie Badań Kamiennych Kręgów z Gdyni i Bydgoszczy oraz w miejscu, gdzie, jak głoszą legendy, także Goci mieli swoje miejsca spotkań. Kręgi wyróżniają się podwójną polaryzacją w prawo i lewoskrętną. Po prawej stronie kręgów stoi wzniesiona w 1912 r. 28 metrowa wieża ciśnień zwana wieżą Bismarka, dawna Bismarckturm. Budynek ten był kiedyś punktem nawigacyjnym i doskonałym miejscem widokowym (133 m n.p.m.).

Autor: Katarzyna Kemus