Pratjahara - wyciszenie umysłu spod dominacji zmysłów;

By lepiej słyszeć własne wnętrze należy oderwać zmysły od otoczenia. Pratjahara to oderwanie zmysłów od zewnętrznych obiektów naszej percepcji i wycofanie ich w kierunku własnego wnętrza. To powściągnięcie zmysłów ma na celu lepsze uświadomienie sobie subtelnych form własnych odczuć, obrazów, dźwięków, dotyku, smaku i zapachu. Jest to połączenie się z własną wrażliwością, które, w dzisiejszych czasach, wymaga odwagi.
Pratjahara rozbudzamy świadomie aktywując subtelne wewnętrzne wrażenia zmysłowe na ekranie własnej świadomości. Pratjahara zaleca koncentrację na doznaniach, które odżywiają, inspirują ciało, umysł i duszę.

Nasz świat zależy od tego na co kierujemy swoją uwagę i jak interpretujemy doznania i myśli. Dharana to kierowanie uwagą i intencjami. Świadome określanie intencji, czyli życie z celami, umożliwia obserwację wewnętrznych motywacji, które je wspierają. Warto być świadomym własnych motywacji. Kto wie czy pytanie "dlaczego?", dotyczące naszych motywacji, nie jest kluczowe w naszym życiu. Motywacja daje siłę i prowadzi do spełnienia pragnień. Bez motywacji jesteśmy martwi. W klasycznej medytacji koncentrujemy się na jednym punkcie i przedmiocie.

Dhjana to rozwój świadomości bycia Tu i Teraz. W tym stanie umysł przypomina lustro. Gdy przedmiot jest przed lustrem, umysł go odbija, gdy obiekt znika, znika również odbicie przedmiotu w umyśle. Stan ten cechuje brak interpretacji. Nasza kora mózgowa jest tak rozbudowana, że w życiu codziennym 98% naszych myśli pochodzi z pamięci mózgowej i nie jest lustrzanym odbiciem zewnętrznego obiektu.

Dookoła nas wszystko się zmienia. Zmienność otoczenia budzi w nas niepokój. Milczącym świadkiem tych zmian jest nasza dusza, która jest stała i spokojna. To ona nie pozwala się nam zagubić w świecie naszych przeżyć. Medytacja umożliwia obserwację świata i odczuwanie naszych doznań oraz myśli z poziomu duszy, bez konieczności reagowania na zewnętrzne bodźce. To daje poczucie bezpieczeństwa.

Samadhi to stan nieograniczonej świadomości, wynikającyj z głębokiej koncentracji, niezakłóconej zewnętrznymi bodźcami. To oddzielenie siebie od wszystkich zewnętrznych bodźców i niezmącony stan wewnątrz. Z pozycji naszego ducha odgrywamy w zewnętrznym świecie wspaniałe role, nie tracąc swojego prawdziwego ja. "W żadnym wypadku nie bądźcie przywiązani do zewnętrznego świata, a w waszych umysłach nie myślcie o tym czy o tamtym. Umysł dokładnie skupiony tylko na tym, co robimy, to jest to, co nazywamy głębokim samadhi." - Hakuina Zenji

Autor: Krzysztof Drupka