Rezerwat Przyrody Debły jest położony w okolicach Dębowej góry. Rezerwat to obszar ochrony ścisłej od 1977 r., o powierzchni 325,98 ha. Teren rezerwatu stanowi fragment południowego pasa wydmowego z klasyczną parabolą Nartowej Góry oraz południowego pasa bagiennego z częścią kotliny Debły. Bory mieszane, grądy niskie i łęgi olszowe. Na Grabowym Grądzie zgrupowanie 28 Ławskich Dębów, okazałych dębów szypułkowych o obwodzie 200-470 cm. Stanowisko bluszczu pospolitego. Bogate runo łęgowe: niecierpek pospolity, ziarnopłon wiosenny, kruszczyk szerokolistny, kopytnik, szczyr trwały, śledziennica skrętolistna. Ostoja: łosi, dzików, sarn, bobrów, borsuków, lisów i ptaków drapieżnych.

Huba należy do pasożytów żyjących na drzewach. Drzewo bez huby może istnieć, huba bez drzewa nie. Im piękniejsza huba drzewna, tym brzydsze i bardziej wyniszczone drzewo.

Zawilce zaczynają zakwitać w marcu, najsilniejsze kwitnienie następuje w kwietniu i kończy się w maju. Po wydaniu owoców liście zawilców pozostają widoczne w runie leśnym jeszcze do lata. Zawilca gajowego spotkać można wszędzie tam, gdzie występują lasy zrzucające liście na zimę. Jak wszystkie gatunki wiosennego runa leśnego, zawilce są roślinami trwałymi. By móc właściwie wykorzystać krótki okres wiosenny, gdy na drzewach brak liści, a do dna lasu dociera wiele światła, rośliny muszą szybko wypuścić liście, zakwitnąć i zawiązać owoce. Udaje się im to dzięki substancjom odżywczym zgromadzonym podczas poprzedniego sezonu wegetacyjnego w mięsistym kłączu.

Autor: Krzysztof Drupka